حافظه ی خود ایمن

عکس از کانال Time to dream رامگا خیلی خوب می گه . "و من هیچ وقت ادم تصمیم های احساسی نبودم. " +تناقص یعنی عنوان و مطلب ِ همین پست . +عنوان : اشاره به اهنگ Night call +برای گوش هامون : Another love حافظه ی خود ایمن...

عکس از کانال Freedom فردا روز ِ  موعوده . همون روزی که می خوام اون قدری تو رخت خواب بمونم تا کمر درد بگیرم . +راستی ؛ تک آهنگ " بنویس " از آلبوم سوم گروه چارتار منتشر شد . دانلود. + حالا فردا اتومات 6 بیدار می شم |: . حافظه ی خود ایمن...

عکس از کانال Time to dream این عکس منو یاد ِ خونه ی مادر بزرگ می اندازه . خونه ی مادر بزرگ هیچ وقت از این گلدون ها نداشت . اما همیشه تراس ِ خونه پر بود از حُسن ِ یوسف . خونه ی مادر بزرگ یعنی همون حوض ِ کوچیک تو حیاط ِ کوچیک تر از خودش . خونه ی مادر بزرگ یعنی حیاطی که پر شده بود از عطر ِ سالاد شیرازی . این عکس هیچ کدوم از اِلمان های خونه ی مادر بزرگ رو نداره اما منو یاد ِ اونجا می اندازه .  یه وقتایی یه عکس هایی ؛ یه حرفایی ؛ یه آهنگ هایی آدم رو به جایی می برن که هیچ وجه مشترکی با اون ندارن و این بزرگترین حالت ِ گم شدن تو خاطره هاست . + عنوان ؛ اقتباس از آهنگ بنویس . حافظه ی خود ایمن...

حافظه ی خود ایمن...

عکس از کانال رنگی رنگی صبح وقتی بیدار شدم و دیدم هنوز وقت هست دوباره خوابیدم . یه خوابی دیدم که کاش اصلا نخوابیده بودم . همش تنش و استرس بود . تمام مدتی که خواب بودم تو  اسپاسم کامل بود بدنم . اینو وقتی از خواب بیدار شدم و تمام تنم درد می کرد فهمیدم . بعدشم هیچی ؛ یه چایی با مامانم خوردم و اومدم بیرون . بعدشم که برگشتم هیچی . یعنی خیلی خوب که هیچی . از اون هیچی های خوب . ریلکسیشن و چایی و اینا . البته می شد فیلم هم دید که ندیدم هنوز. یهو یادم اومد که فلانی کد تخفیف گذاشته بود و رفتم ببینم چیزی هست که دلم بخواد بخرم و از این کد تخفیف استفاده کنم که آخراش فهمیدم قشنگ وارد این بازی ِ کثیف ِ فریب ذهنی شدم و هیچی نمی خوام و الکی الکی تا مرحله نهایی کردن خرید رسیدم . هیچی دیگه خرید رو کنسل کردم و یه خرده وبلاگ های آپ شده رو خوندم . یهو یاد " میم " افتادم . این که چه قدر این شخصیت برای من مورد احترام ِ . یعنی یه ذره هم نع . خیلی قابل ِ احترام . بعدشم به این فکر کردم که چرا ؟ چرا این قدر قابل ِ احترام ِ . اون وقت چی باعث می شه که یکی دیگه مثل " پ " این قدر غیر قابل احترام باشه . یعنی من اگر بخوام هم نمی تونم به " میم " بی احترامی کنم ولی به "  پ " با فراغ خاطر می تونم بی احترامی کنم |: . یعنی شما بگو اگه ذره ای من عذاب وجدان پیدا کنم . هیچی . اصلا و ابدا . همش هم تقصیر ِ خودشه |: . حال حافظه ی خود ایمن...

عکس از کانال Time to dream بیا بغلم بخوابیم ....منم خیلی خستم . + یکی خستگی هاش رو با چایی قورت میده . یکی دوش می گیره . یکی رو مبل لم می ده و به تلویزیون خیره میشه . یکی هیچی همینطوری پوکر می مونه . یکی پاهاش رو به دیوار تکیه می زنه . یکی هم مورد علاقه اش رو اینطوری بغل می کنه  ^_^ .++ همه تو جیب پالتو و بافتنی های زمستونه اشون  پول پیدا می کنند ! من تو حساب کاربری بیپ تونزم ! یعنی اولش که رفتم آلبوم رو پیش خرید کنم ؛ و خواستم حساب کاربری بسازم تعجب کردم که گفت این ایمیل قبلا ثبت شده ! بعد که وارد شدم ؛ دیدم نه تنها قبلا حساب داشتم ؛ بلکه اعتبار هم داشتم ! +++ این پست تلاشی بود برای انتشار این عکس و لا غیر . حافظه ی خود ایمن...

  آرمان گرشاسبی خواننده ی گروه چارتار عکس از صفحه اینستاگرام آرمان گرشاسبی اصلا یه وقتایی یه جوری دچار غلیان احساسات می شم که واقعا کنترلش از دستم خارجه . مثلا دیروز که خسته تو اتاق رِست دراز کشیده بودم و پام رو به دیوار تکیه داده بودم و چشام رو بسته بودم ؛ همون موقع که آقای الف یواشکی از اون گوشه وسایلش رو برداشت و سعی داشت صدایی ایجاد نکنه تا من مثلا از خواب بیدار نشم ؛ همون موقع که داشتم Voice ایی که برام فرستاده شده بود رو گوش می کردم  ؛ همه چیز از کنترلم خارج شد و اشک تو چشام جمع شد . یا مثلا امروز که دختربچه ی گوگولی بغلم نشسته بود و با مامانش بازی می کرد ؛ هی نگاهش کردم و بهش لبخند زدم . دلم می خواست بگم بیا با منم بازی کن . وقتی داشت پیاده می شد مغزم خودش غیر ارادی  پیام های عصبی به عضلات دستم و صورتم فرستاد ؛ اون موقع هم کنترلم رو از دست داده بودم و ناخودآگاه با لبخند براش دست تکون دادم و خداحافظی کردم . بهم خندید و برام دست تکون داد . یا مثلا پنج شیش ماه پیش که یکی از آهنگ های آلبوم جدید چارتار رو برای اولین بار شنیدم ؛ وقتی داشتم همزمان از موسیقی لذت می بردم و  به معنی شعر فکر می کردم ؛ اون موقع هم اشک تو چشام جمع شد . + آلبوم سوم این گروه به اسم " دریا کجاست " امروز منتشر شد . می تونید به صورت قانونی از سایت " بیپ تیونز " دانلودش کنید . ++ عنوان ؛ تیکه ای از ترک حافظه ی خود ایمن...

همیشه چیزایی هست برای نگفتن . مثلا من یه کاری رو شروع کردم ؛ ولی خوب به خیلیا نگفتم . مثلا  به آقای الف . به آقای الف شاید اگه می گفتم خوب هم بود ؛ ولی نگفتم و نخواهم گفت . البته فک کنم خودش فهمیده . هیچی نمی گه و این عجیب ِ . البته  منم فهمیدم بین فلانی و فلانی یه چیزی هست ولی منم چیزی نمی گم با اینکه فهمیدم . اصلا یه وقتایی با اینکه فهمیدی نباید به روی خودت بیاری  . اینطوری بهتره . چند وقت پیش هم یکی اینجا یه چیزی بهم گفت ؛ منم یه چیزایی فهمیدم ولی به روی خودم نیوردم . اصلا من یه وقتایی یه چیزایی رو نمی گم ؛ یا به روی خودم نمیارم به خاطر اینکه باید کلی بعدش توضیح بدی . چی شد ؛ چرا اینطوری ؛ چرا اونطوری ؟ و من آدمی نیستم که از توضیح دادن به بقیه خوشم بیاد . یعنی کلی از  نگفتن هام  به خاطر ِ همینه . یعنی پارسال عید  این قدر توضیح دادم چرا دارم با آیندم اینطوری می کنم که می خواستم دانه به دانه موهام که براشون زحمت کشیدم رو بکَنم . البته نیمی از سوال هاشون به خاطر این بود که از برنامه ی اصلی من بی خبر بودن و من هیچی نگفته بودم راجع بهش ؛ ولی خوب اگه هم بهشون می گفتم قطعا سوال های دیگه  ای نه تنها برای عید که برای تابستون و پاییز و زمستون پیدا می کردن که بپرسن . حالا اگه کسی چیزی رو بهتون نگفته برید گوشه ی اتاق بشنید . چراغ ها رو خاموش کنید ؛ فکر کنید . مرور کنید . شاید یه جایی یه حافظه ی خود ایمن...

عکس از کانال Time to dream چه کنم که به گوش من نرسیده صدای تو من و خلوت عاشقم من و باده فدای تو از من از عاشقت عزم رفتن نکن تو که سینه ی لب به لب از ترانه داری تو که در دل یخ زدن شعله می گذاری تو که قلب حقیقتی در تنت می تپد تو که عطر طراوتی عاشقانه داری آغوش بی پناه مان تو بگو چه می شود به هوای آشیانمان به جز آه من چه می رود *  دیشب که تو اینستاگرام خیلی ها عکس ِ فلانی رو پست کرده بودن  و گفته بودن  چرا یهو رفته ( فوت شده ) و روی عکس های پر خاطرشون تگش کرده بودن . رفتم به پیجش سر زدم . من نمی شناختمش . داشتم فکر می کردم اگه هر کدوم از ما به هر علتی دیگه نباشیم و بمیریم ؛ چه بلایی سر این فضاهایی مجازی ما میاد . کسی پسورد اینا رو نداره که بیاد اعلام کنه نویسنده دیگه نیست . نویسنده مُرد . یعنی تا چند سال قرار ِ خاک بخورن ؟ شاید مثل تلگرام بعد از چند سال دیلیت اکانت بشن . شایدم بمونن. بمونن تا ابد و هیچ کسی نفهمه چی شد که دیگه وبلاگی آپ نشد . + متن آهنگ " آغوش " از البوم دریا کجاست . حافظه ی خود ایمن...

عکس از کانال time to dream چند سال پیش که رفته بودم برای تولد مامان چند جلد کتاب بخرم ؛ وقتی اسم کتاب ها رو به فروشنده گفتم ؛ گفت " بی کارید اینا رو می خونید . یه سری اون سر دنیا نشستن یه چیزایی می نویسن ؛ شما هم می خونید باور می کنید " . یادم نیست اون روز جوابش رو چی دادم . ولی امروز می دونم که اون کتاب ها بیخود نمی گن . به سمت ِ هر چیزی بری ؛ همون به سمت ِ تو میاد . اصلا بیاید فرض رو بر این بذاریم که اونا بیخود هم می گن و هیچ قانون جذب و کائناتی وجود نداره . قبول .  سوال اول اینکه ؛ وقتی می تونیم با فکر های خوب ؛ حالمون رو خوب تر کنیم چرا این کار رو نکنیم و به همه ی نشدن ها و اتفاق های بدی که هنوز نیافتاده فکر کنیم ؟! سوال دوم اینکه ؛ اگه اینا واقعیت داشت چی ؟ اگه خیلی ها ازش استفاده کردن و سود بردن ؛ ولی ما به خاطر اینکه شاید الکی باشن رهاشون کردیم ؛ در حالی که می تونستیم داشته باشیمشون و  سرمون بی کلاه موند چی ؟ + قشنگی خرید از دیجی استایل اینه که وقتی بسته رو باز می کنی  با یه سلام  و  لبخند خوشگل اون بالا روبرو می شی (: . +من خودمم استثناهایی برای قضیه ی بالا چند بار تجربه کردم ؛ ولی بازم اون قدر کافی نیست که این سیستم رو کنار بذاریم . حافظه ی خود ایمن...

عکس از کانال بایکوت من الان مجبورم آدم بده ی داستان باشم . آدم بده ی داستان بودن خیلی سخت ِ . کلا عذاب وجدان داشتن برای چیزی که در اون هیچ نقشی نداشتی از وضعیت هایی که کاش کسی تجربه اش نکنه . حالا اگر خودمم طرف ِ مقابل بودم شاید ناراحت می شدم ؛ حتی اگر به نفعم بود . ولی من الان مجبورم که به جون ب حافظه ی خود ایمن...